Wybierz się na jesienny spacer i poszukaj jesiennych roślin, które mają magiczną moc.
Jarzębina na uroki
W wierzeniach ludowych jarzębina miała duże znaczenie. Słowianie uważali, że posiada moc zwalczania sił nieczystych. Noszenie na szyi owoców jarzębiny miało chronić przed duchami. Jagoda jarzębiny trzymana w ustach miała chronić w trakcie drogi, szczególnie nocnej.
Wierzono, że gdy jesienią obficie gubiła czerwone owoce, było to za zapowiedzią wojny zarazy czy innego wielkiego kataklizmu. Jej gałązki wplatano w wieńce dożynkowe w celu zapewnienia dobrych plonów na przyszłość. Na południu Polski wierzono, że jest ona siedliskiem diabła, a na jej gałęzi powiesił się Judasz.
Dziś jarzębina jest ceniona przez leśniczych, gdyż stanowi znakomite pożywienie dla ptaków i dzikich zwierząt. Ma również wiele właściwości leczniczych. Zawiera wiele witamin, mikroelementów i kwasów organicznych. Owoce działają przeciwzapalnie. Stosowane są też profilaktycznie przy chorobie nadciśnieniowej. Już w medycynie ludowej była stosowana przy krwawych biegunkach, chorobach płuc i wątroby.
Jarzębina była tez doskonałym środkiem przeciwtrądzikowym. Zalecano również zażywanie jarzębiny na obniżenie pobudliwości płciowej.
Zdrowie z dzikiej róży
Dzika róża znana była ze swoich magicznych właściwości. Starożytni Rzymianie wypełniali płatkami poduszki, co miało ich usypiać i uspokajać. Owoce dzikiej róży nawlekano na nić, niczym korale, i nosiło się na szyi, by przyciągnąć uwagę kochanka.
Uważa się także, iż picie herbaty z dzikiej róży zwiększa zdolności przepowiadania przyszłości. Owoc dzikiej róży ma wiele właściwości leczniczych. Dawniej zwano ją także psią różą, gdyż stosowano ją do leczenia wścieklizny.
Dzika róża jest jednym z bogatszych źródeł witaminy C (1-3 owoców dziennie może pokryć zapotrzebowanie na witaminę C dorosłego człowieka). Owoce dzikiej róży pomagają w zwalczaniu chorób przeziębieniowych, przy nadmiernej kruchości naczyń oraz kamicy żółciowej i nerkowej.
Dzika róża działa także przy nieżytach przewodu pokarmowego, biegunkach, w chorobie wrzodowej żołądka, dwunastnicy, chorobach zakaźnych, reumatyzmie. Wyciągi z dzikiej róży zaleca się kobietom w okresie ciąży, a także w stanach ogólnego osłabienia i zmęczenia oraz stresu.
Moc wrzosu
Wrzosy najczęściej można spotkać na torfowiskach i leśnych polanach, gdzie tworzą charakterystyczne fioletowe dywany, tzw. wrzosowiska.
Wrzosowiska kojarzą nam się z miejscami tajemniczymi i pełnymi magii – do dziś wierzy się, że są miejscami pełnymi duchów, mocy i energii. Wrzos często jest kojarzony z czarownicami.
W Szkocji jest on symbolem mocy. Robi się z niego miotły i kryje dachy w celu zapewnienia szczęścia. Dawniej wykorzystywano go do obrzędów magicznych, zaklinania pożytecznych duchów i rytuału wywoływania deszczu.
Niektórzy uważają, że nie powinno się przynosić wrzosów do domu, gdyż mogą one ściągnąć na jego mieszkańców nieszczęście. Gdy jednak kwiaty zbierzemy własnoręcznie nie przyniesie to nam pecha.
Inny przesąd mów, że nie powinno się ich dodawać do wiązanki ślubnej, gdyż małżeństwo będzie trwało krótko i nie będzie szczęśliwe.
Suchą gałązkę wrzosu powinno się włożyć do portfela, gdyż zapewni nam to zdrowie i bogactwo. Sen o spacerze na wrzosowisku zwiastuje nadchodzące szczęście.
Wrzosy posiadają także wiele właściwości leczniczych. Garbniki zawarte w wrzosach wykorzystywane są do leczenia chorób układu pokarmowego, w szczególności biegunek i stanów zapalnych.
Wrzosy mają działanie moczopędne, stosowane są między innymi do leczenia kamicy. Napar z wrzosu dodany do kąpieli działa przeciwzapalnie, ściągająco i uspokajająco. Kąpiele takie łagodzą stany zapalne skóry i zmniejszają napięcie nerwowe.
Wrzos stał się też ważnym składnikiem wielu produktów spożywczych i leczniczych: miodu, naparu z wrzosu czy piwa.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Zostaw ślad po sobie ...