Ostara

To czas, kiedy bóg poślubia i zapładnia powracającą z zaświatów boginię, owocem ich miłości jest odradzające się na ziemi życie. Ēostre czy Ostara przedstawiana była jako młoda, piękna kobieta ubrana na biało i z wiankiem na głowie. Legenda głosi, że zimą Ostara znalazła w śniegu rannego ptaka i żeby go uratować zamieniła go w zająca. Jednak zmiana nie była pełna i zając ten nadal składał jaja. Aby podziękować Ostarze za uratowanie życia, malował on te jajka i składał bogini w ofierze. Od tej pory symbolem bogini Ostary był zając. Miał on oznaczać płodność i urodzaj. Innym, tradycyjnym symbolem Ostary jest jajko. Jego kształt oznacza odrodzenie, rozpoczęcie cyklu życia. Zmieszane z białkiem żółtko oznaczało mieszanie się pierwiastków męskiego i żeńskiego. Tradycyjnie zaś jajko jest symbolem rodzącego się życia.


Inaczej Święto Wiosny
Obchodzi się je podczas równonocy wiosennej 21 marca. Budzenie się do życia po okresie spoczynku i początki nowych procesów zachodzących w przyrodzie są głównym motywem tego święta oraz rytuałów odprawianych z tej okazji. Obowiązującym kolorem jest zielony (kolor roślin) i żółty (kolor słońca). Świętu Wiosny patronuje żywioł powietrza, toteż słucha się podczas jego obchodów muzyki granej na instrumentach podporządkowanych mu.

Do rytuałów praktykowanych podczas Ostary należą:

• oczyszczanie ludzi i pomieszczeń z negatywnych energii zgromadzonej podczas zimy
• dzielenie się z bliskimi jajkiem (co wam to przypomina?)
• ozdabianie domu kwiatami i roślinami
• zasianie nasion lub zasadzenie roślin obojętne, czy to grządka w ogrodzie czy doniczka na parapecie.

Podczas tego święta stosuje się następujące zapachy kadzideł i olejków eterycznych:

• lawenda
• mięta
• szałwia

i inne oczyszczające zapachy.

Wskazane jest, aby powstały podczas spalania dym i zapach rozprowadzać przy pomocy wachlarza lub ptasiego pióra. (Oczywiście znalezionego, nie wyrwanego żywcem)
Zalecane na to święto ozdoby i biżuteria powinny być wykonane ze złota, akwamarynów, kamieni księżycowych, droższa wersja to szmaragdy i diamenty.

Kiedyś święto czczono też uroczystym posiłkiem, składającym się ze słodkiego pieczywa, warzyw, owoców, miodu i jajek, których skorupki rozrzucano w ogrodzie. Możemy skorzystać z tej tradycji i przygotować świąteczny posiłek. W tym czasie dobrze jest zrezygnować z mięsa i spożywać tylko potrawy wegetariańskie. Ponieważ Ostara to Festiwal Drzew, nie może obejść się bez spaceru po lesie. Wybierzmy się w tym czasie na przechadzkę, słuchajmy śpiewu ptaków, przytulmy się do drzew, żeby poczuć ich energię. Można też zostawić w lesie pomalowane na czerwono jajka. To zapewni nam powodzenie w przyszłym roku.

Aby oczyścić swoją osobistą energię, warto wziąć kąpiel z dodatkiem soli lub olejkiem werbenowym. Można też medytując wizualizować wokół siebie kulę białego światła. Jeśli zobaczymy w niej jakieś zabrudzenia, wyczyśćmy je. Możemy też wizualizować obmywającą nas wodę.




Rytuał oczyszczający na święto Ostara

Przygotowujemy w domu mały ołtarzyk. Ozdabiamy go kwiatami i malowanymi wydmuszkami, obsypujemy go płatkami kwiatów. Na przygotowanym ołtarzyku stawiamy świece w pastelowych kolorach, Na środku stawiamy kadzidło o zapachu lawendowym lub palimy szałwię. Powinniśmy być ubrani w pastelowe kolory, dobrze jest mieć na głowie wianek. Wdychając woń kadzidła powtarzamy słowa:

“Moje oczy są jasne, by ujrzeć piękno wiosny,
Moje uszy są otwarte, by usłyszeć dźwięki natury,
Moje serce jest wolne, by móc znaleźć równowagę”.

Po czym sypiemy płatki na ołtarzyk i rozpoczynamy medytację. Wizualizujemy wypełniające nas białe światło, które oczyszcza nas i daje nam siłę i spokój.





Rytuał na pozbycie się tego co złe

  Przy zapalonej białej świecy piszemy na kartce to, czego chcemy się pozbyć - kłopoty ze zdrowiem, problemy w miłości, problemy w pracy. Później kartkę owijamy wokół patyczka i obwiązujemy wstążkami. Gasimy świecę i wraz z naszą “marzanną” wrzucamy do rzeki lub jeziora. Można też kartki podrzeć i rzucić na wiatr. Czasem warto je po prostu wrzucić do toalety i spuścić wodę.


Joanna Gacparska - Święto Jare
Dziś jest dzień Jarego święta,
Chwalmy Mokosz - Matkę Ziemię,
By wilgocią przesiąknięta
Udźwignęła plonu brzemię.
Chwalmy Słońce, zapach ziemi,
Które wiosna z sobą niesie,
Niech z cudami rozlicznymi
Mroźnej zimy kres przyniesie.
Święty ogień grzeje ziemię,
Dając jasny przykład Słońcu,
Co wśród chmur zimowych drzemie,
By swą moc zbudziło w końcu.
Niech się pola zazielenią,
Niech je kryje barwne kwiecie,
Niech się wody złotem mienią,
Szepcząc cichą pieśń o lecie.
Niech się rodzą silne dzieci,
Niech się młodzi łączą w pary,
Niech nasz głos do Bogów leci,
W sercach niech nie braknie wiary.
Wiosna w lekkim wiatru tchnieniu
Idzie ku nam w kwietnej bieli,
By zostawić nas w zdumieniu,
Że nam cud u stóp się ścieli.