Santa Claus - The Legend of St. Nicholas

The man we know as Santa Claus has a history all his own. Today, he is thought of mainly as the jolly man in red, but his story stretches all the way back to the 3rd century. Find out more about the history of Santa Claus from his earliest origins to the shopping mall favorite of today, and discover how two New Yorkers–Clement Clark Moore and Thomas Nast–were major influences on the Santa Claus millions of children wait for each Christmas Eve. 

The Legend of St. Nicholas

The legend of Santa Claus can be traced back hundreds of years to a monk named St. Nicholas. It is believed that Nicholas was born sometime around 280 A.D. in Patara, near Myra in modern-day Turkey. Much admired for his piety and kindness, St. Nicholas became the subject of many legends. It is said that he gave away all of his inherited wealth and traveled the countryside helping the poor and sick. One of the best known of the St. Nicholas stories is that he saved three poor sisters from being sold into slavery or prostitution by their father by providing them with a dowry so that they could be married. Over the course of many years, Nicholas’s popularity spread and he became known as the protector of children and sailors. His feast day is celebrated on the anniversary of his death, December 6. This was traditionally considered a lucky day to make large purchases or to get married. By the Renaissance, St. Nicholas was the most popular saint in Europe. Even after the Protestant Reformation, when the veneration of saints began to be discouraged, St. Nicholas maintained a positive reputation, especially in Holland. 

Sinter Klaas Comes to New York

St. Nicholas made his first inroads into American popular culture towards the end of the 18th century. In December 1773, and again in 1774, a New York newspaper reported that groups of Dutch families had gathered to honor the anniversary of his death.
The name Santa Claus evolved from Nick’s Dutch nickname, Sinter Klaas, a shortened form of Sint Nikolaas (Dutch for Saint Nicholas). In 1804, John Pintard, a member of the New York Historical Society, distributed woodcuts of St. Nicholas at the society’s annual meeting. The background of the engraving contains now-familiar Santa images including stockings filled with toys and fruit hung over a fireplace. In 1809, Washington Irving helped to popularize the Sinter Klaas stories when he referred to St. Nicholas as the patron saint of New York in his book, The History of New York. As his prominence grew, Sinter Klaas was described as everything from a “rascal” with a blue three-cornered hat, red waistcoat, and yellow stockings to a man wearing a broad-brimmed hat and a “huge pair of Flemish trunk hose.”

Shopping Mall Santas

Gift-giving, mainly centered around children, has been an important part of the Christmas elebration since the holiday’s rejuvenation in the early 19th century. Stores began to advertise Christmas shopping in 1820, and by the 1840s, newspapers were creating separate sections for holiday advertisements, which often featured images of the newly-popular Santa Claus. In 1841, thousands of children visited a Philadelphia shop to see a life-size Santa Claus model. It was only a matter of time before stores began to attract children, and their parents, with the lure of a peek at a “live” Santa Claus. In the early 1890s, the Salvation Army needed money to pay for the free Christmas meals they provided to needy families. They began dressing up unemployed men in Santa Claus suits and sending them into the streets of New York to solicit donations. Those familiar Salvation Army Santas have been ringing bells on the street corners of American cities ever since.

‘Twas the Night Before Christmas

In 1822, Clement Clarke Moore, an Episcopal minister, wrote a long Christmas poem for his three daughters entitled “An Account of a Visit from St. Nicholas.” Moore’s poem, which he was initially hesitant to publish due to the frivolous nature of its subject, is largely responsible for our modern image of Santa Claus as a “right jolly old elf” with a portly figure and the supernatural ability to ascend a chimney with a mere nod of his head! Although some of Moore’s imagery was probably borrowed from other sources, his poem helped popularize the now-familiar image of a Santa Claus who flew from house to house on Christmas Eve–in “a miniature sleigh” led by eight flying reindeer–leaving presents for deserving children. “An Account of a Visit from St. Nicholas” created a new and immediately popular American icon. In 1881, political cartoonist Thomas Nast drew on Moore’s poem to create the first likeness that matches our modern image of Santa Claus. His cartoon, which appeared in Harper’s Weekly, depicted Santa as a rotund, cheerful man with a full, white beard, holding a sack laden with toys for lucky children. It is Nast who gave Santa his bright red suit trimmed with white fur, North Pole workshop, elves, and his wife, Mrs. Claus.

A Santa by Any Other Name

18th-century America’s Santa Claus was not the only St. Nicholas-inspired gift-giver to make an appearance at Christmastime. Similar figures were popular all over the world. Christkind or Kris Kringle was believed to deliver presents to well-behaved Swiss and German children. Meaning “Christ child,” Christkind is an angel-like figure often accompanied by St. Nicholas on his holiday missions. In Scandinavia, a jolly elf named Jultomten was thought to deliver gifts in a sleigh drawn by goats. English legend explains that Father Christmas visits each home on Christmas Eve to fill children’s stockings with holiday treats. Pere Noel is responsible for filling the shoes of French children. In Russia, it is believed that an elderly woman named Babouschka purposely gave the wise men wrong directions to Bethlehem so that they couldn’t find Jesus. Later, she felt remorseful, but could not find the men to undo the damage. To this day, on January 5, Babouschka visits Russian children leaving gifts at their bedsides in the hope that one of them is the baby Jesus and she will be forgiven. In Italy, a similar story exists about a woman called La Befana, a kindly witch who rides a broomstick down the chimneys of Italian homes to deliver toys into the stockings of lucky children.

The Ninth Reindeer

Rudolph, “the most famous reindeer of all,” was born over a hundred years after his eight flying counterparts. The red-nosed wonder was the creation of Robert L. May, a copywriter at the Montgomery Ward department store.
In 1939, May wrote a Christmas-themed story-poem to help bring holiday traffic into his store. Using a similar rhyme pattern to Moore’s “‘Twas the Night Before Christmas,” May told the story of Rudolph, a young reindeer who was teased by the other deer because of his large, glowing, red nose. But, When Christmas Eve turned foggy and Santa worried that he wouldn’t be able to deliver gifts that night, the former outcast saved Christmas by leading the sleigh by the light of his red nose. Rudolph’s message—that given the opportunity, a liability can be turned into an asset—proved popular. Montgomery Ward sold almost two and a half million copies of the story in 1939. When it was reissued in 1946, the book sold over three and half million copies. Several years later, one of May’s friends, Johnny Marks, wrote a short song based on Rudolph’s story (1949). It was recorded by Gene Autry and sold over two million copies. Since then, the story has been translated into 25 languages and been made into a television movie, narrated by Burl Ives, which has charmed audiences every year since 1964.

Księżyc na dzisiaj

19.04.2016

Wtorek rozpoczyna się z Księżycem w pracowitej, drobiazgowej Pannie, wpisującym się w wielki trygon w znakach ziemskich z Merkurym, Plutonem i Jowiszem. To bardzo stabilizujący, uspokajający wpływ, pomagający wytrwale dążyć do celu.

Warto przypomnieć, że w niedzielę Mars wszedł w ruch pozornie wsteczny i będzie w retrogradacji do końca czerwca. Zmienia nasz sposób działania i naszą aktywność – działamy mniej bezpośrednio, dłużej planujemy, zastanawiamy się, zanim podejmiemy akcję. Również złość będzie przejawiać się inaczej – możemy być pasywno-agresywni, tłumić w sobie gniew. Czas retrogradacji nie sprzyja rozpoczynaniu ważnych przedsięwzięć, inicjowania osobistych „bitew”. Lepiej zwolnić i więcej analizować, planować na przyszłość.

Tymczasem dzisiejszy ranek minie spokojnie. Po południu, po 13:00, Księżyc ustawi się w kwinkunksie do Słońca w Baranie. Kwinkunks może sprawić, że będziemy się czuli „nie w sosie”. To też sygnał, że już tylko dwie i pół doby do Pełni w Skorpionie. Skorpion to znak wielkich emocji i intensywnych uczuć. Fakt, że jeden z władców Skorpiona, Mars, jest obecnie w retrogradacji, może bardzo wzmocnić oddziaływanie tej Pełni. Pełnia ta może wydobyć z nas to, co ukryte, kazać nam się zmierzyć z prawdą. Będzie dość wymagająca.

A dziś po 13:00 Księżyc opuści Pannę i wkroczy do znaku tolerancyjnej Wagi. Przez następne dwa dni będziemy bardziej ugodowi i skłonni do kompromisu. Zrobimy się bardziej towarzyscy, chętnie przebywać będziemy wśród ludzi. Pociągać nas będzie wszystko, co piękne. Na pierwszy plan wysuną się kwestie związków osobistych i bliskich relacji.

Po 17:00 również Słońce zmieni znak – przejdzie do Byka. Odczujemy przesunięcie energii. Nadeszła pełnia wiosny, kwitną  drzewa, krzewy i kwiaty, zakwitnie i nasze serce. Byk pobudza zmysłowość, wrażliwość na piękno, ożywia też zainteresowania materialne, zachęca nas do zapewniania sobie komfortu. W najbliższym miesiącu, a szczególnie w jego połowie, Słońce odbierało będzie niezwykle pozytywne aspekty od planet, wpisując się w wielki trygon z Jowiszem i Plutonem. To będzie wspaniały, niezwykle owocny miesiąc!

Późnym wieczorem, przed 23:00, uściśli się kwadratura Wenus w Baranie z Plutonem w Koziorożcu. Aspekt ten działał na nas będzie przez cały dzisiejszy dzień. Uwalnia silne uczucia  i pasje, intensyfikuje nasze relacje, niestety skłaniać nas może do traktowania partnera jak naszej własności, do zazdrości, obsesji, manipulacji. Mogą objawić się też jakieś problemy karmiczne związane z miłością i związkami osobistymi. Pojawi się w naszym życiu ktoś z przeszłości i zmącić nasz spokój.

Amelka

Dawno dawno temu w niedużym, wiecznie skutym lodem miasteczku żyła sobie mała dziewczynka. Miała na imię Amelka i bardzo lubiła słuchać bajek.
Wieczorami, zanim położyła się spać zawsze przenosiła się w wyobraźni do wspaniałych miejsc.      W jej marzeniach zawsze świeciło słońce. Tam, gdzie mieszkała - słońce nie wychodziło już od dawna. O ostatnim razie, gdy się pojawiło opowiadał jej dziadek. Dlatego właśnie uwielbiała siadać u niego na kolanach otulona kocykiem i przytulać się do długiej siwej brody. Zawsze, kiedy dziadek coś jej opowiadał wydawało jej się, że przenosi się w magiczne czasy. To on zaraził ją miłością do długich opowieści.
Pewnego razu Amelka zapytała dziadka, dlaczego właściwie ich miasteczko jest cały czas tak zaśnieżone, ciemne i zimne. Dziadek jednak niestety, zasmucony, odpowiedział, że tego nikt nie wie.
Amelka postanowiła nie odpuszczać i dowiedzieć się o co chodzi. Wybrała się na spacer do biblioteki, licząc że coś tam znajdzie. Gdy dotarła na miejsce okazało się, że jest zamknięta. Siadła więc na progu i zaczęła płakać. Nagle poczuła jak coś ciągnie ją za nogawkę spodni. Rozejrzała się, ale nikogo nie dostrzegła. Wtedy na jej kolano wdrapała się malutka istotka. Amelka patrzyła zadziwiona i własnym oczom nie wierzyła. Zobaczyła bowiem… krasnoludka!
Wybąkała cicho:

  - eee Czy Ty jesteś krasnoludkiem?

Stworzonko uśmiechnęło się :
 - Oj Amelko, nad czym się zastanawiasz. Przecież tyle razy widziałaś mnie już w swojej wyobraźni
    - No tak, zawsze chciałam spotkać skrzata, ale wydawało mi się, że nie istniejecie.
    - W gruncie rzeczy Malutka wierzyłaś, że jednak jesteśmy prawda?
    - Racja, ale dorośli i inne dzieci przekonały mnie, że to niemożliwe.
    - Eh… To takie smutne… Słuchaj. Wiem, że próbujesz dowiedzieć się dlaczego nie świeci u nas słońce. Na Radzie Zarządu Krasnali zdecydowaliśmy, że jesteś jedyną osobą w całym miasteczku, która może coś z tym zrobić.

-Jak to możliwe? Przecież jestem tylko małą dziewczynką!
    -Właśnie o to chodzi. Wiesz dlaczego panuje u nas wieczna zima? Bo wszyscy przestali marzyć! Nawet dzieci, które powinny to robić cały czas.
    - Naprawdę? To bardzo smutne. Ale co ja właściwie miałabym z tym zrobić?
    - Musisz przekonać dzieci, że warto marzyć i używać fantazji.

Nie zważając na zdziwienie Amelki krasnoludek kazał jej pójść za sobą. Dotarli razem do lasu. Tam, pod wielkim kasztanowcem czekał już śliczny kucyk. Krasnal powiedział, że ma na imię Gwiazdeczka i zabierze Amelkę w wyjątkowe miejsce, po czym zniknął. Dziewczynka wsiadła na konika i wtedy zauważyła, że ma on dwa wspaniałe skrzydła. Gwiazdeczka łagodnie wznosiła się. Lot był dla Amelki czymś niesamowitym i kiedy wylądowali, było jej przykro, że już się skończył. Wtedy zobaczyła przed sobą małą drewnianą chatkę. Postanowiła wejść do środka. Po otwarciu drzwi czekał na nią wyjątkowy widok. Zobaczyła kilka instrumentów, które - co najdziwniejsze zachowywały się jak ludzie, a nawet ze sobą rozmawiały. Jeden z nich, najgłośniejszy szybko podbiegł do Amelki i przedstawił się:
 - Jestem Bębenek Florianek. Cieszymy się Amelko, że wreszcie do nas trafiłaś.
    - Tyle razy o was czytałam i marzyłam, że was spotkam, ale nie sądziłam, że to będzie możliwe.
    - No widzisz. Jak się w coś wierzy całym serduszkiem i robi wszystko, żeby to się stało to nie ma nic niemożliwego. Zwłaszcza dla dzieci, one potrafią to najpełniej. A teraz pomożemy Ci spełnić Twoje największe marzenie - napiszemy razem piosenkę. Co Ty na to?

Amelka zaniemówiła z zachwytu. Tworzyli, tworzyli, a kiedy dzieło zostało ukończone musieli się pożegnać i dziewczynka znowu na Gwiazdeczce wróciła do domu.
Wspominając magiczną wyprawę Amelka doszła do wniosku, że to, że jej marzenie się spełniło może pomóc innym dzieciom nauczyć się używać fantazji. Wpadła na pomysł, by napisać opowieść o tym co jej się przytrafiło, a kiedy pójdzie do szkoły zaśpiewać wszystkim dzieciom piosenkę, którą stworzyła wraz z Floriankiem i całą radosną zgrają.
I tym sposobem w miasteczku znowu zaświeciło słońce. A wszystkie dzieci, nawet kiedy były już dorosłe pamiętały żeby nigdy nie przestawać marzyć i przekazywały to komu tylko mogły. Dzięki temu teraz cały świat jest rozpromieniony i uśmiechnięty.

Koniunkcja Księżyca z Jowiszem

Nad ranem nastąpiła już koniunkcja Księżyca i Jowisza. Księżyc porusza się po niebie dość szybko, każdego kolejnego dnia widzimy go już w zdecydowanie innej pozycji względem gwiazd. Na swojej trasie co jakiś czas przechodzi bardzo blisko jasnych gwiazd albo planet. Takie zbliżenia nazywane są przez astronomów koniunkcjami albo złączeniami. Szczególnie widowiskowe są koniunkcje z jasnymi planetami.

Księżyc i Jowisz to teraz dwa najjaśniejsze obiekty widoczne na nocnym niebie. Widać je od wieczora przez niemal całą noc. W dodatku wieczorem znajdują się już wysoko nad horyzontem. Koniunkcja nastąpiła dzisiaj o godz. 5:04, a najmniejsza odległość pomiędzy obiektami wyniesie około 2 stopnie.

Astronomowie radzą jednak, by spojrzeć na niebo także w poniedziałkowy wieczór.

W niedzielę Jowisz będzie znajdował się na wschód (na lewo) od Księżyca. Po przeciwnej stronie Księżyca (po prawej), ale nieco dalej niż Jowisz, widoczna była jasna gwiazda Regulus z konstelacji Lwa.

Z kolei dziś wieczorem będziemy mieć już inny widok, Jowisz będzie na zachód (na prawo) od Księżyca, a Regulus jeszcze dalej po tej samej stronie, co Jowisz. Wszystkie trzy ciała będą ułożone w przybliżeniu w jednej linii.

Naturalny satelita Ziemi znajduje się obecnie w fazie dążącej do pełni, która nastąpi 22 kwietnia. W momencie koniunkcji będzie miał oświetlone 85% tarczy.